AŞKINDAN KÜL OLURUM

Derelerden sular þarýl þarýl akar,
Ýnce ruhlu yârim ban göz kýrpar,
Bakýþý yüreðimi içten içe yakar,
Ben yanar kül olurum aþkýndan.

Rüzgâr, ufuktan efil efil eser,
Gülüþün kalbimden sýzýyý keser,
Aðaç susar, rüzgâr bana küser,
Rüzgâra yol veririm aþkýndan.

Kar, lapa lapa gönlüme yaðar,
Kirlenmiþ kalbimi nura boðar,
Güneþ ufuktan bir baþka doðar,
Ben, güneþ olup açarým aþkýndan.

Kar tipi olur, gönüllere toz atar,
Hýrçýn insan tozu dumana katar,
Bir anlýk öfkesi için hapis yatar,
Güneþ ufuktan doðmadan batar.

Kar olur incecikten ruhuna yaðarým,
Ben günahlardan arýnarak doðarým,
Aþkýma yan bakaný hemen boðarým,
Muhabbet postu sararým aþkýndan.

Benim, karakaþlým ceylan gözlüm,
Yollarýný beklediðim sendin sözlüm,
Ateþin yanar durur güneþ közlüm,
Kalbime çýralar yaktým, aþkýndan.

22.01.2021
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın: