Ölüm beni çağırıyor...
Ellibir senelik ömrüm, tökezledi sallanýyor,
Birþeyler var sanki bende, beynim erken sulanýyor,
içerimde kor bir ateþ, dört bir tarafým yanýyor,
Yaþ kemale erdi artýk, ölüm beni çaðýrýyor..
Öyle yada böyle ama hakikatler gizli geçti,
Sanki dündü çocukluðum, ellibir yýl hýzlý geçti,
Yaþadýklarým mý? boþver, birçoðu bomboþ süreçti,
Vücud sinyal verdi artýk, ölüm beni çaðýrýyor..
Yaþamýmda hiç kimseye bilerek etmedim hata,
Neler neler çektim amma, asla küsmedim hayata,
Var mý gitmeyecek olan ebedi istirahata?
Bu hayat elverdi artýk, ölüm beni çaðýrýyor...
Dünyada müslümanlara bir çok yerde zulümler var,
Garibaný kimsesizi ezen nice zalimler var,
Kur’anýmýzdan bihaber, din düþmaný alimler var,
Dünya kabak tadý verdi, ölüm beni çaðýrýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.