hayatımın son demi.

Hayatýmýn son demi...

Ellibir yýllýk ömrün yarýsýnda uyku var,
Hayatýmýn son demi içimde bir duygu var,
Yüreklerimde sýzý,endiþe var, kaygý var,
Ah bugünkü aklýmla, genç yaþýmda olsaydým...

Yaþamazdým dünyada sefalarý, zevkleri,
Taþýmazdým sýrtýma aðýr gelen yükleri,
Herkes ile dost olmaz, atardým çürükleri,
Bugün baþým aðrýmaz, dünden ibret alsaydým...

Hesabý aðýr olan ameller çoktur bende,
DÝyemem ki kimsenin kul hakký yoktur bende,
Çoðu kabuk baðlamýþ, yaram var bu bedende,
keþke hiç büyümeyip ben hep çocuk kalsaydým...

Bazan hayal dünyamýn geçmiþine dalmazdým,
Bir bilinmez boþluða bedenimi salmazdým,
Bu beyinsiz beynimi boþ iþlere yormazdým,
mutluluk formülünü erken yaþta bulsaydým...

Gün sade bugün deðil, bilinmeyen yarýn var,
Dert baþkasýnda yok mu ilyasta mý sorun var?
Ellerimi baðlayan evlatlar var, torun var,
Ben iþimi bilirdim,ben sade ben olsaydým...

17.04.2020
ilyas üstün
Sosyal Medyada Paylaşın: