Ýçimden sökülen mavi Emekleyerek ayak izlerini takip ediyor
Yüzümdeki tebessümün apoletleri sökülüyordu
Ýlhamýn etnasý yeniden faaliyete geçiyor Lav gibi dökülen þiirler kaðýdý ýslatýyordu
Ela gözlerinle son kez arkana bakmadan Sen gidiyordun
Artýk Azrail meskun mahalimdeki pýnardan su içerken Canýmýn saçlarýný tarayýp Kaþlarýna sürme çekip Eline bir bakraç verebilirdim Onunla avunabilirdim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kazım Gök Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.