-Her şey böyle neden ki çırçıplak…
AZAP
-Her şey böyle neden ki çırçıplak…
Zulümlerin buz tutturduðu kalbi yanýmla
Ýçsel bir buhran içinde de tir tir titremekteyim
Ýçimi ve dýþýmý neden ki böyle
Dert ve kasvetlere sipsivride bilemekteyim
Biçarelik içindeysen eðer ki ne umar ne umulursun
Buz daðý olmuþ bir yüreðin eridiði o gün iþte bu gün
Veya evsiz ve barksýzlarýn sokaklardan kovulduðu
Yine her vakitte ki gibi domura uðratýldý tümden ati
Neyime lazým hükümlerinin kaygýsýzlýðý içinde
Ellerimle utanarak gömdüm
Benli yaþlanmýþ olan tüm maziyi
Düþe kalka yaþamak kime ve neye yarar ki
Ýçime de o buz gibi duygularý akýtarak
Kim bilir
hangi zalim çýkarý için yine bir ortamý geriyor
Ve bu vicdansýzlýk içinde
Kendini benliðini sorumsuzluða peþkeþ çekiyor
Çöplüklere bile izi yok insanlýk kýrýntýlarýnýn
Deðerlerin hiç bir hükmü de kalmadý ki artýk
Ar ve namus süslü püslü bir oyuncak misali
Allah korkusu da hiç buralara uðramamýþ
Baba ve ana sanki de hizmetli bir uþak
Ne çabuk
Çürüyüþte de bizden koptu bu genç kuþak
Ýnsan denenlerde hayýr ve hasenatta rast gele
Sanki de ýsýracak bir akrep var ceplerinde
Ýsyanlarým yol geçen haný oldu sanki
Bu bataklýkta zoraki çýrpýnýyor zavallý yüreðim
Vicdanýmda da düðümlendi bunca aymazlýklar
Gönlüm itiraza geçiyor bu arsýzlýða ve densizliðe
Bu bencilliði ben hiç mi hiçte yakýþtýramýyorum
Ýnsanýn bu denli insansýzlýðýna
Acýlý aldýðým bir nefese de borçlu kalýyorum
Yüreðimde köz gibi beni her an yakýþta
Þu anda ben bu durumda da
Gerçeklerin hangi talihsiz tarafýndayým acaba
Her þey böyle neden ki anadan üryan çýrçýplak
Çýkarlarýnýn halatlarýna
Utanmadan ve sýkýlmadan da aleni asýlý durur
Utanmazlýk hiç bulunmayan bir akçe midir ki
Ýnsanlýk výzýr výzýr çirkeflere dosdoðru koþmakta
Efsunlanmýþ bir halde olanlarda çok
Gözlerde fal taþý gibi yerinden fýrlamakta
Hiçbir ruh olaðan bir halde deðil ki
Ýnsanlýðýndan hiç hicap edipte utananda yok
Her bir þeyler ayan beyan apaçýk da ortada
Ýnsanlýðýn o kör gözleri önünde can vermekte
Üþüyüp donan aç ve sefil sabiler
Zulüm altýnda inim inim inleyenler
Her tarafta da
Sözde de ne hikmetse demokrasinin hükmü var
Bunca kurumlar ne iþe yarar
Milletin gözünün içine baka baka da
Ortadan yok ediliyor güçlünün karþýsýndaki güçsüzler
Varlýðý sebil gibi olanlara da ben çok kýzýyorum
Dilimin gayri nizami tarafýnýn kilitlerini açarak
Bir çok insanýn yok oluþtuðu bu günde elim cebimde
Aklýmsa her vakitteki gibi yerinden zoraki firari
Boynum bükük kaldýrýmlarý hýrsla tekmeliyorum
Gözlerim bulanýyor kahýr dolusu yaþlarla
Bizler çoktan kalmýþýz ancak hikmetin adaletine
Zoraki belgeliyorlar hükümranlýklarýný her bir þeyleri olay
Ýþ baþlarýna düþünce nasýlsa kaçýp saklanmalarý çok kolay
Ýnsan yönümüz bir yaraya bile merhem deðil
Vicdanlarýmýz da hiç mi hiçte ortalýkta deðil
Bir garipmiþ ölen deyip de dururlar
Garibin Allahtan baþka sýðýnacak bir yeri de yok
Arsýzlýðýn ve acýmasýzlýðýn kol gezdiði bu durumda da
Tüm sýðýnmalar yalnýzca yaratana
Peki sizler nereye gideceksiniz kefenlerinizin cebi de yok…
(04.05.2021) AZAP.. (Kadri Atmaca)
Dostlardan inciler...
Bizden iyisi yok ama iyiler ortada yok.
Bizden dürüstü yok ama dolandýrýlanlar çok.
Bizden adaletlisi yok ama saraylarda fakir yok.
Atalarýmýzdan bahseden çok ama atalara layýk olan yok. ..NAWSO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.