CANIMIN İÇİ -
CANIMIN ÝÇÝ
Ne desem olmuyor, sözüm boþuna.
Keþke yârim olsan canýmýn içi.
Dayanmam imkansýz bu yokluðuna,
Güneþ olup doðsan canýmýn içi.
Yine efkar bastý, bastý gönlüme.
Uyku girmez oldu inan gözüme.
Senin için yazdýðým her sözüme,
Duygulanýp dalsan canýmýn içi.
Aþkýna yenildim, ne gelir elden?
Dikenler görünür kýzaran gülden.
Sakýn ha saklama kendini benden,
Gönlüm evin kalsan canýmýn içi.
Gitgide artýyor bu kalp aðrýsý,
Dinmek ne bilmiyor, gönül sancýsý.
Elbet bir gün biter hasret acýsý.
Usul usul gelsen canýmýn içi.
Çok zor toplarým sonrasý kendimi,
Hak etmeyene vermiþim sevgimi.
Boþ yere üzmüþüm kendi kendimi,
Þu gönlümü alsan canýmýn içi.
Orhan ÞENTÜRK - ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.