MEĞERSE AŞK

MEÐERSE AÞK

Kolay mýdýr yoksa zor mu bilemem,
Aþka gül misali sermek kendini.
Heyhat bekleme, ben seni silemem,
Meðerse aþk , zül etmekmiþ kendini.

Acýlar çeker her gönlü sevdalý,
Bin bir yerinden þu gönlüm yaralý.
Yâr için bozuk paralar misali,
Meðerse aþk, pul etmekmiþ kendini.

Her sözü iþledi ince ruhuma,
Sevdasý yükü yükler omuzuma.
Kadir kýymet bilmez biri uðruna,
Meðerse aþk, kül etmekmiþ kendini.

Bülbül olup ötsem gönül bahçende,
Çilemi çekerim kuytu mahzende.
Ben seni severim, sen sevmesen de,
Meðerse aþk, çul etmekmiþ kendini.

Aþk ile sevdayý çok görme bana,
Ne diller döksem de inan az sana.
Gönlüm sendedir, artýk anlasana,
Meðerse aþk, kul etmekmiþ kendini.

çok zor toplarým, sonrasý kendimi,
hak etmeyene vermiþim sevgimi.
boþ yere üzmüþüm kendi kendimi,
Meðerse aþk, tül etmekmiþ kendini.


Gece olunca öperim resmini,
Bir dua gibi anarým ismini.
Hakkýn yoluna bu fani cismini,
Meðer aþk, bülbül etmekmiþ kendini,
Meðerse aþk, gül etmekmiþ kendini.

Orhan ÞENTÜRK - ANTALYA

Sosyal Medyada Paylaşın: