Oturdum sabahcý kahvesinde Etrafý seyrediyorum Karþýmda kýz kulesi dalgýn bakýþlardayým Geceden kalan bir kaç hatýra Fýrtýnalar koparýyor ÝÇÝMDE Esip gürlüyor, tabiri caizse Yapayalnýzým kalabalýklar içinde
Ýçimde binlerce düþünce konuþur Tek yaptýðým kendimi dinliyorum Ama olmuyor delilik sýnýrlarýmý zorluyor Ýstesemde çýkaramýyorum fikrimden Dilim varmýyor git demeye Dizelerimde su gibi aziz olduk Aþkýn þarabýnda beraber boðulduk... Bir adým geç kaldýk sevmeye Unutmak için aþkýn acýsýný Ateþinde beraber kavrulduk
Düþünce aklýma sayfalarca yazarým Bazen de boðazýma düðümlenir kelimeler Týkanýr kalýrým ...... Aklýma binlerce keþkeler gelir..... Caným yanar,hüzünlenirim...........
Yüreðimden uzakta olan yar Bir umut býrak þu biçare kalbe Farketmez,anahtarý avucunda olsun.. Ne olur,sadece þafaðý görmek için Benim gibi bakma sende ufka Senin için sevdalý bir çift göz olacak Belki yollar uzayacak ama Gönüller ayrýlmayacak 🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.