Sakladýðým resimleri fýrlattým Odanýn duvarlarýna çarptým Her biri cam kýrýklarý olup Saplandý yüreðime Dönüþün olmayacak biliyorum Iþýklarý yakmýyorum akþamlarý Seni görürüm diye Özlemekten korkuyorum Karanlýk istiyorum Seni bende var eden duygu Hançerledi kalbimi Ölümcül bir sýzý akan Dipdiri anýlardan Kendime de bakamýyorum artýk Aynalar bile karanlýk Her geçen gün kendimi eskitiyor Yalnýzlaþtýrýyorum hayattan Benim de masalým buraya kadar Iþýk sýzan yerleri kapatýyorum Kendimi sýnIyorum Bu aðýr geçen vurgundan Yaralarým yeniden kanýyor Savruldukça yaþlanýyorum Yeni baþlayacak bir gün olmayacak Benim için hiçbir çiçek kokmayacak Taþýmýyor artýk takvimler beni Ölecek kadar vaktim kaldýðýný biliyorum Herkesi savdým Çekin gidin dedim Ben kendi uçurtmamý uçuracaðým Siz kendi uçurtmanýza rüzgar bulun Ölümü erteleyen ancak dönüþün olur Ýmkansýz bir bilmece kapýyý çalacaðýn Her þeye katlanýyorum Iþýklarý yakmayacaðým Hangi ýþýk delip geçecek duvarlarýmý Kurduðum hayallerle örmüþtüm Bir silik mutluluk býraktýðýnda ölmüþtüm..
Mustafa kaya 28.04.2021 Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.