Ana diyordunuz kadýna sözde ana Toprakta bir anaydý Ve toprak Anadoluydu karýþ karýþ, kadýnýn rahminde.
Göbeðinden düþtüðünüz candý ana, Kýrk sancý ile can bulduðunuz. Göðsünden emerken, doyarken, Kevser ýrmaðý. Cennet bahçeleri diyordunuz ayak altýna Akça, pakça topuklu nazlý yaren di... Hani bacýydý, yahut kardeþ Göðsünüzde bin yýldýz Baþýnýzda bir hilal Sönmeyen þafaktý Vatan kokusuydu ya Gün kýzýlý saçlarý Hepsi mi yalandý? Hepsi mi hikaye?
Çeþitli dillerde envai masallar anlattýnýz Ninnileri susturup! Ya onlar Anlayamadý sizi Ya siz anlayamadýnýz onlarý
Ak gerdanýna, Kan bahçesi yakýþmazdý Oysaki... Yüzünün tüllerini yere indirip Kendi ar’sýzlýðýnýza perde çektiniz Ýffet dediniz, namus dediniz. Siyah matem, Kýrmýzý karanfiller ektiniz doðdunuz topraða. Bazen kurþun oldunuz Bazen kör uçlu bir hançer En "Narin" yerinden kestiniz Madalya takmak yerine Öpülesi boynunu
Hani kadýn Anaydý Hani kadýn Anadolu Hani kadýn Su idi Kýraç topraðýnýza can veren Hepsi mi yalandý ? Hepsi mi hikaye ?
Þimdi... Ninniler suskun Çocuklar küskün Gülümsemek yerine Acý aðýtlar döker analarýn dilleri
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.