ALEVLERDE SAMAHA DURANLAR

Pusuya yatmýþ,
Eþkýya kesilmiþ korku ve dehþet
Soyunmuþ tinler ak pak giyitlerini
Dehþet, cinayet ve ortaçað masallarýyla
Büyütülmüþ katiller saf saf
Yürüdü, atýldý ileri içlerinden biri
Fesat ve nifak fýsýldadý, kan kustu
Düþtü önlerine kokuþmuþ karanlýklarýn
Fetva verdi, þirk koþtu
Ýnsanýn kanýný donduran vahþetin sesi
Allah Lillah aþkýna!
Yakýn, yakýn sesleri
Karalar kuþanmýþ bir buluttu cehalet
Ürkütücü ve dehþet
Yükseldi alevler
Katmer katmer Madýmaktan
Ejderha yalazý oldu
Umursamaz
Zehir savurur rüzgâr
Sýzdý, sindi kuytuluklara duman
Bedenlerin yanýk et kokularý
Sardý genizleri
Yaktý yanmýþ ciðerleri
Feryatlar, can çýðlýklarý sardý
Sonsuz mavi boþluðu
Küstahça gülüþler…
Sevinç çýðlýklarýyla çýnladý yer gök
Kuþlar ötmez oldu
Kanat çýrptýlar uzak diyarlara
Aratmadý Sivas cehennem fýrýnlarýný
Sabun fabrikalarýný, gaz odalarýný
Dehþet!
Gem almaz deli bir aygýr
Dörtnala can pazarýnda
Bir toplumsal cinnet
Cinayet öyküsü bu…
Safran ve irin kustu
Ýrkilmedi cehalet
Ne þafaklar söktü
Nice karanlýklar aðardý
Duman seline battý her þey
Buðu, buhar içinde
Yeni sevdalara
Baþka vahþetlere gebe
Doðan güneþ, esen yel
Zaman, su ve ýþýk yarýþ içinde
Zifti gecelerde inadýna, kastýna…
Acý giyindi, kan kuþandý tarih
Tanrýlar dehþete düþtü
Dumura uðradý,
Utandý uygarlýklar
Göðüsleri ayva
Limon bahçesi kýzlar
Acýyarak baktýlar
Kan doðrana doðrana içlerine
Ýðrenerek tükürdüler
Sevgilinin cellâdýnýn yüzüne
Azrail’ine hoþ geldin dedi
Yitirilmiþ kor kömür benlikler
Yazgýlarý
Yalnýzlýklarýyla sarmaþ dolaþ
Baþka baharlara kaldý ölümcül özlemler
Engin deryalar, sýra daðlar gibi
Suçlu ve günahkâr sayýldý
Karanlýklarý aydýnlatanlar
Yýldýzlar gibi ýþýya söne
Ölümün kollarýna kayanlar
Ýbadet eder gibi türkü yakanlar
Þeyh Bedrettin’e
Pir Sultan’a, Mustafa Kemal’e
Sevda ve çekilen kahýrlar üstüne
Büyüsü bozuldu
Toprak ananýn ve suyun
Bereketi kaçtý buðdayýn
Anlamýný yitirdi
Baharlarýn balsý toprak kokusu
Kuruttular insanlýðýn özsuyunu
Apansýz tükendi, sabýr ve takadalar
Kor cehennemler
Çözüldü, hortladý buzul çaðlarý
Doldu, taþtý
Kan suyuyla yunmuþ yürekler
Yalanmýþ, yalanmýþ uygarlýklar
Çýldýrmýþ
Acý çýðlýklar kaldý geriye
Ve onlar, folklorik bir zenginlikle
Milyonlarca yürekte açan güller
Topraklar nadasa, üzüm þaraba
Narlar kýpkýzýl çiçeðe durdu
Dillerden hiç düþmeyen
Þiirlerin, türkülerin, destanlarýn
Anlamý ve adý oldular
Yüzlerine, yüreklerine
Ve masalsý gözlerine
Hüzün çökmesin diye
Ölüm sessizliðini bozdu
Duaya durdu kurtlar, kuþlar
Ve börtü böcekler
Karanlýklarý yaladý serin þafak yelleri
Geceler kan kýrmýzý þafaða büründü
Ve onlar…
Baþkalarýna býraktýlar
Bütün hüzün ve sevdalarý
ANTAKYA

Sosyal Medyada Paylaşın: