HÜZÜN YAĞDI

Sonbaharda hüzün kapladý içimi,
Daðlarý ve sevince akan sularý,
Tek baþýma sýkýlýrken kalabalýklarda,
Ayrýlýk boðazýma düðümlendi.
Sonbaharýn sessizce veda ediþi,
Ölüm sessizliðine eriþti.
Sonbahar gözü yaþlý veda ederken,
Bana hoþça kal bile demedi.
Vefasýzlýðýný yaþadým,
Sararmýþ yapraklarýn arasýnda,
Hüznün yükünü taþýyan mevsimler,
Bana sessizce veda ederken,
Elim boþ, kalbim yorgundu.
Mevsimler bile küsmüþ sonbahara,
Yapraklar boynu bükük,
Ölümü bekler ümitsizce.
Ben, sarmýþ hüznün bulutlarýyým,
Bu mevsimin gözyaþlarýnda,
Ayrýlýk yerine hüzün yaðdý,
Kalbimin derinliklerinden…
03.10.2020
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın: