Seni seyrederdim gece Hüzünlü bir ses ile Yüreðimde kapkara çiçekler Kalbinde güvercin ölüleri Seni seyrederdim yaz akþamlarý Balkonda asýlý bir ceset unutulurdu
Seni seyrederdim ufka bakar gibi Zonklardý gece benim suskunluðumdan Konuþacak kadar basit deðildi Dargýnlýk ve acýlar yamalanýrdý gövdeme Sana bakmak Kim bilir Kaç beden büyüktü aþktan Çekilecek bir dert deðildi gözlerin
Seni seyrederdim yaðmura karþý Sesin gelirdi kulaklarýma tahammülsüz Güzel Þarkýlar beni yoracak aðýrlýkta yüklenirdi Yüreðimde bacý kardeþ uyurdu ölüm ve aþk Yorgunluðumun Yaþamak için olduðu kadar Ölüm için de bir yeri vardý Beni böyle yýpratan þey elbette aþktý
Seni seyrederdim akþam ezaný okunurdu Aðýr yaralara imrenirdi gövdem Balkonda ancak ölüm dururdu
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.