Çocuklar ve Traktörleri

Son bir cümle kalmýþtý söylenecek
Ölümün de sessizliði varmýþ meðer
Soðuk bir rüzgar gibi eser
Döndüm anneme baktým
Yüzümde bir çaresizlik
Kelimeyi þahadet getirir misin dedim
Cesurduk
Hep beraber bir aðýzla ölmeden önce

Traktörleri
Annemden babamdan daha çok severdim çocukken
Traktör annemin üstünden
Vagon babamýn üstünden geçti
Ben traktörlerden nefret ettim

Babamý
Þarampol ve ölüme gülerken gördüm
Annemi yüzü koyun
Üzerinde bir aðaç ile
Ben ise
Bir pürü dalýna düþer gibi düþtüm
Neden burnum dahi kanamadý
Biliyorum
Çünkü
Acýnýn en saðlam gülüþü bu
O kazada arta kalan gerçek þey
Acýnýn çiçeklendiðidir

Nasýl güzeldi oysa ellerim
Karlar yaðardý yüreðimde
Yaþamak coþkusu tütsülenirdi minik gövdemde
Garip garip hislere aldanýr giderdim
Hiç dinmezdi
Karýnca ve kuþ yuvalarýna merakým
Kertenkele ve kurbaðalara olan düþmanlýðým
Yoðurda þeker atýp ekmek banmak gibi
Caso saatlerim
Çediklerim
Iþýklý ayakkabýlarým
Buðday saplarýna basmanýn verdiði o güzel hazzýn
Ýçimde yaþayan bir dünya varmýþ meðer
Ýçinde batacak olan dünya dönüyorsa da
Þaþýracak deðilim

Çocuktum
Hangi dalý uzattýn bana bilmedim
Ölmedim bir çocuk olarak
Acýnýn baþka bir yüzü de varmýþ
Siyahýn renk olmadýðýný yeni anladým
Yazgým neden kara bildim

Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: