Takıntı...

Düþüncelerini özgür býrakmayý öðrenmelisin...
Býrak dilediði gibi konuþsun...
Takýntý bir hastalýktýr...
düzeltme hissi onun yardýmcýsý...
Eðer bu halde isen....
Beynin sabah akþam olumlu olan
ne varsa öðütür durur....
Gözün sadece kusur görür...
Gün gelir....
Ýnsanlarý tanýmayý deðil...
Kaybetmeyi öðrenirsin....
Avuçlarýnda koca bir yalnýzlýk kalýr....

Sana...
Bir gün ben þairim demedim...
Eðer þiir yazýyorum dersem...
Onca þaire saygýsýzlýk etmiþ olurum...
Belki benim yazdýklarým sadece, o deðerli þairlerin þiirlerinden arta kalanlar...
Aklýma düþenleri topluyorum...
Ve bu yazý ortaya çýkýyor...
Sen okuyorsun...

Öyleyse...
Takýlma harfe, noktaya, virgüle...
Ne sen öðretmensin...
Ne ben öðrenciyim....
Okuyup anlamaya çalýþ, hapsetme... Serbest býrak duyguyu...
Ne sen þiirin konususun...
Ne ben senin düþmanýným....

Ýnsanlarý tanýmayý öðrenmelisin...
Doðadaki onca bitki gibi çeþit çeþitiz...
Takýlma rengine, kokusuna, büyüðüne, küçüðüne...
Yaþamýn güzelliðine alýþmaya bak...
Ne sen kalýcýsýn...
Nede ben...
Hayatý gözlerinle tartmayý býrak...
Ümitsizliðe inat güveni...
Yalnýzlýða inat sevmeyi dene...
Göreceksin...
Daha çok mutlu olacaksýn...

Sosyal Medyada Paylaşın: