Gün Batımı Gülüşün
Sen ellerimi tuttuðun zaman
Ben sevinçli bir kuþ gibi havalanýp
Gözlerine konuyorum
Ve gözlerindeki o sýcak gülüþlere yuvalar kuruyorum
Sen gözlerime baktýðýn zaman
Ben soluk soluða sevdanýn yollarýna düþüyorum
-ay ýþýðý sýzýyor gözlerime
Gözlerindeki yýldýzlý gecelerden-
Üstüm baþým yýldýz
Üstüm baþým ay ýþýðý
Elimde elinin… Tenimde teninin sýcaklýðý
Gözlerine tutunuyorum
Gözlerin; koyu sohbet bakýþ
Gözlerin; ýþýðýný denize döken mehtaplý bir gece kadar güzel
Ve sen
Bir nefes kadar yakýn
Ve kavuþmasý imkânsýz bir an kadar uzak
Dayanýlmaz hasretim oluyorsun benim…
Sen bana güldüðün zaman
Ben sevgiliye sunulan tomurcuk gül oluyorum
En güzel renklerimi… Kokularýmý sunuyorum sana
Sonra, usulca uzanýp
Rüzgârýn, daðlarla sarmaþ dolaþ çýldýrtan öpüþmesi gibi
Gül tadýnda öpüyorum
Gün batýmý gülüþünü
Ve gülen dudaklarýný senin...
Sen baþýný omzuma yasladýðýn zaman
Ben gülen yüzün oluyorum senin
Dudaklarýna, saçlarýna dokunuyor elim
Sonra, usulca uzanýp
Yapraklarýn, dallarla haþýr neþir çýldýrtan öpüþmesi gibi
Bahar tadýnda öpüyorum
Gün batýmý gülüþünü
Ve narçiçeði dudaklarýný senin…
Sen denizin alçalýp kabaran göðsü gibi
Yüreðimin kýyýsýna vurduðun zaman
Ben sana yazýlan lirik bir þiir oluyorum
Sonra, usulca uzanýp
Güneþin, denizle yana döne çýldýrtan öpüþmesi gibi
Aþk tadýnda öpüyorum
Gün batýmý gülüþünü
Ve yanan dudaklarýný senin…
Haziran 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş karaduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.