ANNE HAYKIRIYORUM

Anne diye haykýrdým gökyüzünde nefesim.
Anne haykýrýyorum duyacak mýsýn sesim?

Gökyüzüne baktýkça buluttan resimlerin.
Bulutlarýn içinden bana bakan gözlerin.

Karlar ülkesindeyim sesim soluðum çýkmaz.
Üþüsem soðuklardan beni ýsýtan olmaz.

Sesin kulaklarýmda “yavrum” diye çaðýran.
Anne ben geliyorum ölmek üzere donan.

Denizlerden mavidir o güzelim gözlerin.
Çaðýrýyor beni de dalgalardan seslerin.

Ýçime dolan sesler, dolan taþan denizler.
Kumlarda saklý kalmýþ ayaðýndaki izler.

Beni içine çeken bir girdapta boðuldum.
Annesinin gözünde ben bir garip oðuldum.

Ýçin için büyüttüm acýlar denizini
Annemi arýyorken kaybettim ben izini

Annesizlik ne acý kaldým yalnýz baþýma
Bulaþtý her yanýma ekmeðime aþýma

Annesizlik acýsý içime sardý salgýn.
Su içsem kana kana dinmeyecek bu yangýn.


Sosyal Medyada Paylaşın: