GÝT
Öyle bir an gelir,
gitmen gerekir bazen.
Herþeyden,
herkesten,
kendinden bile kaçarcasýna!
Git!
Gitmen gerekiyorsa gideceksin arkadaþ.
Beklemeyeceksin.
Hem gittin mi,
ardýna bakmadan!
Tozu dumana katarak gideceksin!
Bir yarým arkamda kaldý,
onsuz yaþayamam demeden gideceksin.
Gitmen gerekiyorsa,
dizimde dermaným kalmadý demeyecek,
sürünerek de olsa gideceksin!
Terk ettim diyecek,
ama bir þekilde,
ama ille de
vakar bir þekilde
baþ eðmeden gideceksin.
Geride kalanlar ne yapar,
ne yer,
ne içer,
nasýl yaþar düþümeyeceksin.
Git!
Gerekirse, herkesi kaderine terk edecek,
kendini,
hatta gölgeni bile terkedeceksin arkadaþ.
Duygusala baðlamadan,
üzülüp kahrolmadan gideceksin.
Yani gittin mi,
Kadýnsan,
diþi aslan gibi
Erkeksen,
erkek aslan gibi, kükreyerek gidecek
ve
çakallar gibi geri dönmeyeceksin arkadaþ!
Suçluysan,
suçunu,
kabahatliysen,
kabahatini üstlenecek,
mertçe ben yaptým diyecek,
yalnýzlýðý kabullenerek,
arkana bakmadan,
yaþamdan,
yaþamaktan býkmadan,
yarýnlara yürüyeceksin.
Hadi durma git.
Hafiflediðini hissedecek,
yaþamýn güzelliðini,
kim bilir belki de mutluluðu keþfedeceksin git!
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.