KENDİMİ PERİŞAN EDİŞİM BUNDAN
Sen nasýl býrakýp, gidersin zalim
Ýçimde yangýnlar, hepsi de ondan
Ne kadar okusam ,olamam alim
Kendimi periþan ediþim bundan
Düþmüþüm bu derde içerim yanýk
Ýnsanlar yüzüme, gülüyor artýk
Günahým öyle çok, sonum karanlýk
Kendimi periþan, ediþim bundan...
Kimsede kalmadý benim bir hakkým
Herkese bir þeyler ben de býraktým
Kul hakkýna böyle, kafayý taktým
Kendimi periþan, ediþim bundan...
Böyle bir sevdayý, unuttum ben de
Sen gidince zaten her yer karanlýk
Akýlda kalmadý ne fikir bende
Kendimi periþan, ediþim bundan...
Kimseler yüzüme, bakmýyor artýk
Üstümde bir mintan, bir urba yýrtýk
Behçet’im yazmaktan, usandýn artýk
Kendini periþan, ediþin bundan...
Behçet Bük Eskiþehir
22.4.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.