GÖNÜL
Temelden yýkýlmýþ aþkýn kalesi;
Kuþatmaya gerek var mý ey gönül…
Dergâhýnda kabuk tuttu yaramýz;
Kanatmaya gerek var mý ey gönül…
Sabýr tanem eyvahýna sabretmiþ;
Hayallerim, düþlerini katletmiþ;
Geçen yýllar baharýný kaybetmiþ;
Aratmaya gerek var mý ey gönül…
Gözlerimde vuslat nemi dinmesin;
Dikkat buyur yüreðime inmesin;
Bundan böyle giden geri dönmesin;
Uzatmaya gerek var mý ey gönül…
Yalnýzlýk solurken köþe-bucaðým;
Boþ kalsýn þefkate hasret kucaðým;
Sevda ateþiyle yansýn ocaðým;
Soðutmaya gerek var mý ey gönül…
Saklamadým yüreðimde elemi;
Taþýyorken gözlerimde çilemi;
Ýç dökerken kâðýdýmla, kalemi;
Avutmaya gerek var mý ey gönül…
Ali ALTINLI – 22.04.2021
Saat: 00:25
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.