Bir Kırmızı Şiirde senli Yazdım Sami Abi

Sami abi
Sanki kavuran güneþin resminin altýnda
Kan terimden akýyor bir ýrmak
Ama
Islanmayan tuvalden emeðini hasat edemeyen
Bir tarým iþçisiyim

Zihnimden
Otuz üç tanesini indirip
Ýpe dizdiðim daðlarý
Elime tespih ettiðimde
Gam gelip sýrtýma yaslanýr

Sami abi

Ön sözünü okuduðunuz
Yüreðimdeki kitabýn Kahire’sinde
Bir keops piramidi var
Hiç mi hiç adýný zikredemediðim
Tarihim saklý onun içinde

Onu anlatmak için dediðim pamuk
Dilime kýrk kýlýç darbesi indirir

Þiirde onun dut aðacýna çýksam
Her budaðýnda bir gül açtýrýrým
Ýnerken
Son mýsrasýndan düþer kolumu kýrarým

Caným çok yanar be Sami abi

Onun ateþinden bir ibrik döksem
Buharý bulutlarda dalgalanan
Denizin sadece tuzu kalýr geride

Bu konuda eteklerim çok az zil çaldý
Çoðu zaman üzüm üzüm üzüldüm be Sami abi

Biliyorum o da beni sevdi ama benim gibi deðil
Biliyorum o da bana þiirler yazýyor
Ama benim gibi deðil
Dumanla gökyüzüne yazdýðý için
Ben okuyamadan yel alýp götürüyor

Üzülme be Sami abi

Ben kalemimi
Kýrýklarý içime batan
Bir ayna gibi yüreðime sapladým
Siz acýlarýmý oradan kýrmýzý bir þiir gibi okuyun
Sosyal Medyada Paylaşın: