KÖYLÜYÜM

Bu milleti besleyen erzak deposuyum,
Devletimin vefalý, çilekeþ kuluyum,
Yaðmura hasret, çatlak topraðýn suyuyum,
Sofralarýn kuru fasulye, yoðurduyum.

Bensiz olmaz, atlatýlýr, kandýrýlýrým,
Gün olur mutluyum, gün olur kýrýlýrým,
Seçimden seçime beyim, hatýrlanýrým,
Ertesi gün paçavra gibi atýlýrým.

Evlatlar iþsiz, kahve köþesinde sohbet,
Derdimizi dinleyen çok, hepsi muhabbet,
Bu yýl da hasat umutsuz, yeniye kýsmet,
Ölsem midemden çýkar, kýrk umut, kýrk niyet.

Deðerimi bilsem, durdururum çarklarý,
Kýrk bin köy sahibi, cefakâr insanlarý,
Bizi oyalar ülkemin uyanýklarý,
Uyanýr bir gün Türkiye’min aslanlarý.

En üç kaðýtçýyý baþa muhtar seçtirdik,
Dürüstlüðü yavaþ, yavaþ biz de yitirdik,
Komþu komþuya gitmiyor, ilgiyi kestik,
Dört kuruþ para gördük, milyarder kesildik.

Susuz, yolsuz daha nice köylerim vardýr,
Cahil olunca, az gürültüden korkandýr,
Uyanmasýnlar diye, sýrtý okþanandýr,
Bir parmak bal ile, hizmet yaptýrýlandýr.

Oyunlarda çocuðumuzu dýþlýyorlar,
Nerede riyakâr varsa alkýþlýyorlar,
Yünlü kürkler içinde onlar kýþlýyorlar,
Köylüyüm, insan olduðuma þaþýyorlar.

8/5/2001

Sosyal Medyada Paylaşın: