HOŞÇAKAL...SOKAK!

HOÞÇAKAL... SOKAK!
Her seferinde beni; ayaklarýmdan tanýyan sokak.!
Hakkýný nasýl öderim.?

Öfkelerimi yatýþtýrdýn benim
Issýz gecelerime eþlik ettin
Sessiz akan gözyaþlarýmý sildin
Hoþçakal sokak!

Bebekliðimden genç kýzlýðýma hep vardýn
Kýsacýkta olsa; sana bir mýsra yazandým
Kalemim,defterim,kitabým herþeyimdin!
Þimdi usulca giden yolcunum sokak!

Tebeþir tozlarýyla çizgiler çizip oynadýðým
Böbürlenerek hoplaya zýplaya kýzdýrdýðým
Yürümeyi,koþmayý,coþmayý öðrendiðim
Öfkeli öfkeli tozlarýný savurduðum sokak!

Sýrlarýmý gömdüðüm köþebaþlarýnda;
Kulaklarýn çýnlayacak,
Tozlarýn seðirecek
Seni her andýðýmda!

Son kez ayaklarýmý bastýðýmý hissetme
Neden gittiðimi,nereye gittiðimi bilme!
Seni karýþ karýþ adýmlayanlara emanetsin.
Ama farklý bir sokakta seni özlediðimi bilesin.

Kimbilir? Birgün beyazlar içerisinde,
Adýmlarýmý,ayaklarýmý hissetmesende
En olmadýk bir kalabalýk içerisinde
Son kez bu sokaða getirildiðimde..

Yorgun düþmüþ bedenimle
Uzaklarda sessiz aðlayan ruhumla
Usulca fýsýldarým taþýna, topraðýna
Hoþçakal sokak!

Senden geldim.Sana geliyorum nasýlsa!

04.8.2008 Ece Yaldýz Ýstanbul 04:23

Sosyal Medyada Paylaşın: