BİR VAKİTTEN BERİ

Anneler ninni bilmez
Televizyon çýkalý…
Kalktý sohbet, muhabbet
Baþ köþeye dikeli!..

Doyurulur hep beden
Ruhlar azdý maddeden
Yazýk; huzura giden
Yýllar, yollar týkalý!..

Masal, destan söylenmez
Hayal konup eðlenmez
Ateþ sinede sönmez
Sevda, sözde yakalý!..

Gizli-saklý hünerler
Meydandan kaçtý erler
Ayna tüccarý körler
Koruyorlar tekeli!..

Dert bir deðil beþ deðil
Bu gidiþat iþ deðil
Manzarasý hoþ deðil
Yurda kasvet çökeli!..

Hani ilin-tören yok
Çektiklerin gören yok
Söz verip de duran yok
Hýrs tohumun ekeli!..

Gurbet kokar sýlamýz
Eksik olmaz belamýz
Kan döktü öz balamýz
Fitne-fesat kokalý!..

Bilmem onu-dokuzu
Kalmadý tadý tuzu
Hainde mazlum pozu
Soysuzlar fiyakalý!..

“Matan” dedik vatana,
Çanak tuttuk çatana
Gül uzattýk satana
Tabularý(!) yýkalý!..

Uyan ey Türk uyan bak
Baþýna patlar kabak
Kýzýn oldu cýbýldak
Oðlun küpe takalý!!..

Sosyal Medyada Paylaşın: