DOST BİLDİKLERİM!

Dost bildiklerimi içten severim;
Özümde hisseder, acý söylerim...
Yalaný, riyayý hep reddederim;
Selâmýn alýrým, ‘Eyvallah!’ derim.

Dost bildiklerime duâ ederim;
Sýkýntý vermekten pek çekinirim...
Karþýlýk beklemez, selâm ederim;
Selâmýn alýrým, ‘Eyvallah!’ derim.

Dost bildiklerimde neþem, kederim;
Dostlarým olmasa, hâlim n’eylerim...
Yaðýmla kavrulur, göçer giderim;
Selâmýn alýrým, ‘Eyvallah!’ derim.

Dost bildiklerimden gelir deðerim;
Vefaya, ilgiye hürmet ederim...
Saygýya, sevgiye cevap veririm;
Selâmýn alýrým, ‘Eyvallah!’ derim.

Dost bildiklerimin aklýn severim;
Dostlarýma iyi, güzel dilerim...
Dara düþtüðümde haber ederim;
Selâmýn alýrým, ‘Eyvallah!’ derim.

Dost bildiklerimle yola düþerim;
Kendime kýzarým, bazen küserim...
Anlayýþ, hoþgörü olsun isterim;
Selâmýn alýrým, ‘Eyvallah!’ derim.

Dost bildiklerim hep caným, ciðerim;
Dostlarým yüreðim, dostsuz n’eylerim...
Kendime yetsem de sitem ederim;
Selâmýn alýrým, ‘Eyvallah!’ derim.

3 Aðustos, 2008
Sosyal Medyada Paylaşın: