Dilimin ýsrarýndan kurtulamadý beynim Dilenciye çiçek uzatýr iki elim Yüreðim sana kim söyledi kýrgýn olduðumu... Oysa ben hiç sevmedim Sevdim zannettim...
Tamir edilemezdi bendeki hasar Bipolarim yükseldi en mutlu anýmda Yükseklik korkusuna sarýldý bedenim Ben seni hiç sevemedim..
Dört mevsime on iki ay sýðdýrmýþlar Ýçinde arama beni Ben hiç mevsim yaþamadým Bir yaným aðustos sýcaðý diðer yaným kar.. Diyebileyim
Maskarasý olmuþum bu dünyanýn Yangýn yerine dönmüþ her yaným Tarif edilemez bir yerdeyim Belki tehir deyim.. Belki agora meyhanesininde demlemiþim kafayý Çevirdikçe onca sayfayý Kahkânýn kahramaný ben deðilim..
Þimdi terlidir atlarým Bu gökyüzünü sana vermeyegim Kahýrdan mý yoksa neden Diyemiyorum seni sevmeyeceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.