Gözlerin tutuþurken, Yüreðimin baþýnda. Yýldýrýmlar düþüyor, Bu sevda daðlarýna. Sevda tutsaðý gönlüm, Dört yönden ablukada.
Ne Kerem yanar aþka, Ne Mecnun kanar aþka. Ferhat ise bambaþka, Vurur taþý tuz eyler. Görenler ve duyanlar, Bu aþký feryat eder.
Leyla’nýn bakýþlarý, Kor kor düþer çöllere. Çöl tutuþur, Ýçinde, Mecnunlarý kül eyler. Sevda öyle umman ki, Seven gönlü gül eyler.
Dört cephede yenilmek, Kutsaldýr bu savaþta. Hep hayal beste çalar, Aynýdýr son da baþ da. Hüzün eskimez yeni, Aþk daima revaçta.
Bir bilinmez zamanda, Nüzul eder gönüle; Sevdanýn gül mevsimi. Ýþlenir gergeflere, Aþkýn efsunlu imi. Tutuþturur nefesin, Týð teber bedenimi. Ne ateþ bana benzer, Ne böyle yanmak biter. Ankara,04.08.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.