EVDEYİM HEP EVDEYİM
Ben, evdeyim hep evdeyim,
Bedenimi ruhuma hapsettim,
Zehirli bir virüs çýktý ortaya,
Dünyayý sardý boydan boya.
Ben, evdeyim hep evdeyim,
Biz, insanýz yaþamý severiz,
Sevdiklerimizi mutlu ederiz,
Canýmýzý diþimize takar gideriz.
Ben, evdeyim hep evdeyim,
Ýðne yemekten bile korkarýz,
Ödümüzü yüreðimiz katarýz,
Diðer canlýlarý tehlikeye atarýz.
Ben, evdeyim hep evdeyim,
En iyi arkadaþým maskem oldu,
Beni hiç terk etmez sýrdaþ oldu,
Maskesiz rengim sararýp soldu.
Ben, evdeyim hep evdeyim,
Doðanýn güzelliði göz kýrpar,
Arýlar, çiçeklerden bal yapar,
Hepsi insanýn gözüne bakar…
Ben, evdeyim hep evdeyim,
Bu virüs ne zaman bitecek?
Çile, ne zaman sona erecek?
Ruhumdan ne zaman gidecek?
18.10.2020
Yozgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.