Özledim
Karýncalar yokluðun fýsýldar kulaðýma
Her an hazýrda bekler kor atmak ocaðýma
Hele kapýn açýlsa bir çýksan sokaðýma
Seni görür sevinir mesrur olur yüreðim
Bu beklemek arafta kaldým yalnýz baþýma
Yok hayatta hiç kimse su katacak aþýma
Sabah rüzgarý vursa sevinirdim kapýma
Gelip kapým açsaydýn ne olurdu güzelim
Saatler zehir kusar takvimlerse ayrýlýk
Hiçbir yere gitmeye yapmýyorum hazýrlýk
Ölümün büyüsüne biz seninle kapýldýk
Bu dünyada olmadý mahþerdedir dileðim
Ucu bucaðý olmaz sevda denen bu daðýn
Dilerim mevladan ki senin aklýný alsýn
Yalnýz beni düþünüp yalnýz beni anasýn
Kavuþacak yollarýn bak açýktýr kucaðým
Her daim belli olmaz dört cihetten gelirim
Gün geçtikçe aþkýnýn ateþiyle eririm
Anladým ki ben senin divanenim delinim
Yeter artýk ne olur bilsen nasýl özledim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.