Saba rüzgarýna susamýþ. Güneþin aydýnlýðýnda gözlerin... Ýlkbahar sabahýna hasret. Gecenin derinliðinde ben... Alemi kýskandýrýr bilirim, Yüzüme bakýp da gülmen.
O yüzden mi; Ýlkbaharda eser saba rüzgarý Güneþimi serinletmeye? O yüzden mi; Týrmanýr geceler sabaha Aydýnlýklarýný seyretmeye gözlerinin?
Öyle ya! Güneþ, kýskandýkça gözlerini; Ve imrendikçe gülüþündeki ýþýltýya; Her defasýnda yeniden doðar sabaha... Yeniden sen gibi görünmeye baþlar bana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Cuma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.