Geceye düşen göç

Deliþmen zamanlarýn yangýnlarýnda
yeni yetme hayaller deðiþiyorum
güzel çirkin neye dokunsam
ucu yanýk sevdalar basýyor düþlerimi
sevdiðime piþman ediliyorum

ahraz akþamlarýn zifiri örtüsü
gölgeleri gömerken kuytulara
dolu dolu geliyor damlalar
korkularýmý titremeler tutuyor

kimi düþlesem, kime yakýnlaþmak istesem,
yüzün gerisinde yüz, sözün arkasýnda söz düþüyor nasibime
sevmiþliðimin en zengin yaný
uzaðýmda kalan masmavi umutlarým yad oluyor

geceler uzadýkça yarýna akan zaman
zembereði boþalmýþ kadran misali
intikam alýr gibi aðýrdan alýyor adýmlarýný
endiþeleri çatýrdýyor nazlý esen özlemlerin

gönlümün görülmeyen görkemi
göçebe yorgunluðumu
yolcu edemeyecek kadar bitkin
sevgililer olabildiðince zalim kesiliyorlar

tabularýn yasaklarý çapraz sorguya aldýðý
kimliksiz kiþilikler devleþiyor
her türlü söz özgür, her eylem meþru oluyor
günah duvarlarýný aþýyor küfürler

bugünlerde öyle çok üþüyorum ki;
Aðustosu donduracak kadar zemheri oluyor
dünyayý terk edecek kadar daralýyorum
say ki, vaktinden önce gitmeye hazýrlanýyorum… Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın: