Gecemi aydýnlatan hiç bir þey yoktu o tepemdeki içi sinek dolu avizeden baþka zaten oda benim gibi bir yanýp bir sönüyordu sanki sessizliðime alkýþ tutarmýþ gibi ona karþýlýk veren çay kaþýðýnýn týngýrtýsý bazen bu sessizliði bozuyordu bense bir þeye aldýrýþ etmeden þekerleme yapýyor onlarýn bana eþlik etmesini seviyordum lambanýn yanýp sönmesiyle bazen uyanýyor düþlerim yarýda kalýyordu hayatýmda hep olduðu gibi sonra kalkýp küfür ediyordum bulamadýðým terliklere kýzýyordum bir kenarý kopuk olsa da öyle bir kenarýndan kopartýlmýþ gibiydi hayatýmda ekmeðimden koparanlar þimdi birer birer kanepenin altýna kaçmýþ gibiler lanet olsun bu terliðe gecedeki lambadan beter
Sosyal Medyada Paylaşın:
ragıp aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.