MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Fa
Gün Son'u
Faruk Kır

Gün Son'u


Gün sonunda kapanýyorsan evine
Ve onun gözlerinde
Aðlarken buluyorsan kendini
Gün sonunda kapatýyorsan pencereyi de
Az ürperti girdiyse içine
Üþüyorken buluyorsan kendini
Aðladýðýn gözyaþlarýn deðiþmiyorsa
Kiþiliðin ile kiþiliði
Sanma sevmek sana yakýn baharlarda
Tutsaklýk
Kimse etmiyorsa onun gibi
Kalbinde ruhsatlýk
Vermiyorsa kalbine
Kalbine kimse yetkiyi
Ýþte bundandýr
Kapanmalarýn evlere
Ýþte bundandýr
Susmalarýn seslere
Sen odanda bir beþik kadar hüzünlü
Neyin beklediðini bilmeden vizelerle gümrüklü
Saklýyorsan kendini
Hiçbir þeyi bu kadar korumadýðýn kadar bile
Vay be!
Böyle büyük bir sevda olur mu derlercesine
Aðýz dolusu seni seviyorum diyemeden
Seni özlüyorum diyorsun
Þimdi
Düþün ve kendine gel
Çünkü sen ondan vazgeçtiðin gün
Aslýnda kendini sildin
Ve hiçbir silgi unutma ki
Bir daha kalem etmeyecekti
Günün sonunda sen bitecekti
Sizler kalacaktý
Gün son’u
Seni unutmaya o alýþmýþken
Sen onu unutamayanlar da
Nöbetçi çizelgesi
Hep üstü çizilecekti
Gün son’u
Senin gibilerinin..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.