istila
istila
-þiddete uðramýþ ve öldürülmüþ tüm kadýnlar için-
unutmanýn sivri ve paslý ucuyla kaþýyorum aklýmý
gövdesinden yara alan hayvanlarýn uðultu yýkýklarý arasýnda
tatlý çilekler ölümü bilmez kekre bir ayva ol
buruþ aðýzlarda
sövmenin kaskatý dinine inanan sokak serserileri
cam kýrýklarý çiðner aðýzlarý
aþkýn göðsündeki kýmýltýdýr bakýþlarýndaki ateþ
hepsi istilacý
bir bedeni bir madene satýn alýr
italik harflerin boynudur, devlet düðümü çözemez
zaaflarýndan soyunur kirini
bir eþyayý sever gibi sahiplenme
kýrýlgan bir vazo koyar aklýnýn odasýna
oysa annedir karýnca gövdesinde bir ormaný sýrtlamak
pul pul dökülür aidiyetin alnýndaki zýrh
döner yüzünü bizi yanýlgýlarla terbiye eden hayat
önce diz çöker
sonra aynadaki çirkinliði görünür
paramparça etmek güdüsü bir solucan, ellerinde
kaburgasýna tapan bir pagan
papaðanlarýn dünyasýnda paþa
menkýbesi gürültüler korosu
hiçliðin lanetini içtim üstümde tedirgin bir kumaþ
güneþin sararttýðý kilimler serdim hiçliðime
eski bir patikadan yürüdüm ölümü ve düþü
itaat kesiði boynumu öptürdüm aþka
aþk sýrlarýna mukayyet ayna
döküldü perdesi pejmürde kývrýmlarýnda salýnan kýzýl
alnýma saplandý kara bir kakül
ülkemde esrik sokaklar koparýlmýþ güller
mimledim tüm þarkýlarý iþlenirken faili meçhul bir sessizlik
ayfer karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.