YAR VURDU
Sevdamý daðlara, anlatam derken.
Dinlemez çiçekler, beni gül vurdu.
Semaya baðýrýp, haykýram derken.
Mehtap görünmedi, yýldýzlar vurdu.
Meçhule daldým, kendimce þöyle.
Maziyi andým, geçmiþte yar ile.
Dertleþtim içimde, biriken sýrla.
Güvenip tuttuðum, ince dal vurdu.
Halimi arz edem, dedim gönlüme.
Unutamam, söz geçmiyor kalbime.
Yar ’i þarký ettim, susmaz dilime .
Saz deðil inleyen, ince tel vurdu.
Kime ne söyleyip, kime ne deyim.
Yar gönlünde artýk, kalmadý yerim.
Bilinmez bir sona, gidiyor yolum.
Candan öte can bildiðim, yar vurdu.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.