Umutsuz deðil, karamsarým biraz, üzgünüm Her gün her yerden çýðlýklarýný duymak dünyanýn!.. Umutsuz deðil, karamsarým biraz, üzgün Görüyorum, yýldýzlar geceleri dünyamýza aðlýyor Hiç bilmediðimiz yerlerde, Özgürlük esir düþmüþ çýðlýklar atýyor!.. Üzgünüm, karamsarým biraz, savaþtan korktuðumdan, Ölmekten, savaþmaktan deðil uykularýndan, Uyanmamalarýna korkuyorum, Anne karnýnda uyuyan çocuklarýn
Bombalar, üzerlerine kan sýçramýþ bombalar Hiroþima’da, gözlerimde her gün patlayan bombalar Bir de açlýðý yok etmek için patlasalar!.. Açlýk pahasýna bomba yapardým o zaman! Her yerde durmaksýzýn bombalar patlýyor!.. Çok uzaklardan kiliselerin çanlarý kulaklarýmý yalýyor Günahkârlar uykularýnda günah çýkarýyor Günah þehirlerinde sesi yükseliyor ezanlarýn Her yerde durmaksýzýn bombalar patlýyor!.. Neredeyse ah neredeyse öleceðim
Açlýk diyorum dostum açlýk Açlýk nedir bilirim, günlerce açlýk da çektim Ama dostum aç’lýk diyorum, Bu bizimkisi açlýk deðildi!.. Biliyorum, kardeþlerimiz açlýktan kývranýyor Ne olmayan yemekleri karýnlarýný doyurur, ne hürriyet - Dostum açlýk deðildi, bizimkisi açlýk deðildi!.. - Duyuyorum, bir çocuk annesinin kucaðýnda aðlýyor, Annesi ölü. Aç deðil, açlýktan habersiz deðil, annesi ölü!.. Yetmez mi dostum öldüðümüz, öldürdüðümüz? Neden durduðu yerde durmaz bulutlar, göz yaþlarýný, Bize býrakarak kaçar, neden? Dayanamaz dostum dayanamaz, Ölüm görmeye... Neredeyse ah neredeyse öleceðim
Kötü þeyler anlattým dünyadan, Ama bekliyorum iyi þeyler anlatacak günleri de, Bekliyorum umut içerek su diye Yýldýzlar da bekliyor, aðlayarak bekliyor, bulutlar kaçarak... Gözyaþlarýný kaçarak döküyor. Ellerindeki kelepçeyi özgürlüðün biz insanlar açacak Aç kardeþlerimize dostum, aç kardeþlerimize açacak Kimisi özgürlüðe kimisi bir parça ekmeðe aç Karýnlarýný kardeþlerimizin biz insanlar doyuracak - Gerekirse aç kalarak -
Güneþin önüne siyah perdeler çekenler Onlar ki karanlýk mezarlarda çürüyecekler! Sizlere söylüyorum bembeyaz kuþlarla Haber salarak Karanlýðýn içinde her zaman Bir ýþýk vardýr, Karanlýk ýþýðýn önüne çekilmiþ Güçsüz bir duvardýr. Lâkin delileri var, çýldýrmýþlarý var karanlýðýn, Onlar ki; karanlýk mezarlarda çürüyecekler!.. Duvarlar örenler de var önüne ýþýðýn!.. Biz ki; o karanlýðýn içindeki Iþýða gideceðiz... Ve insanlarý kardeþim, týpký bizim gibi insanlarý Iþýðýn içine yanýmýzda götüreceðiz!.. Ýnsanlarý kardeþim, insanlarý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAkmazlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.