Bir yörük gibi göçebe yaþarken, yalnýzlýðýn diyarýndan göçüp geldim... Bu verimli topraklara.... Suyu baþka akýyor.... Havasý baþka kokuyor... Güzelliði baþka....
Yorulunca dinleniyorum... Az soluklanmak istiyorum... Ellerimin deðdiði yerden merhamet bitiyor....
Daha çok iþim var diyorum... Günü önüme katýp çalýþmaya koyuluyorum... Çabamýn uðradýðý her yerden sabýr bitiyor...
Ýçime dolan coþku ile buralarda yurt edinmek istiyorum... Aþkýn parsellediði bu topraklarý karýþ karýþ geziyorum... Ruhumun sulak tarlalarda dizginlendiðini hissediyorum... Öyleki... Yüreðimin tohum saçtýðý neresi varsa.... Nereye ne ekersem ekeyim... Sevgi bitiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.