BEŞİNCİ MEVSİM

Beþinci Mevsim

Sonbahardý
Bulutlar buðulu gözlerim gibi
Aðlamaya hazýrlanýyordu
Yarým asýrlýk bir çýnar
Baþý önünde
Aðaçlara doðru yürüyordu.

Yapraklar sarý
Dallar kuru
Aðaçta yalnýz bir kumru.
Kimsenin anlamadýðý
Bir dilde aðlýyordu

Yapraklar sarýya boyanýrken
Kuru dallar arasýnda
Bir gül filizleniyordu
Gül yaprak açýyor
Yar gülüyordu
Ýkisi birbirine
Ne kadar da benziyordu...

Yol alýyor baþka iklimlere kuþlar
Umutlar kalýyordu
Bir Baþka bahara
Böcekler kýþa hazýrlýk telaþýnda
Kendini boþluða býrakan Yapraklar
intihar ediyordu dallarda
Yapraklara selam duruyordu aðaçlar...
 

Güneþ artýk eskisi gibi ýsýtmýyor
Adýný kazýdýðým aðacý görüyorum
Güneþ gülümsüyor
Isýnýyor zenci yüreðim...

Kemale eren asýrlýk çýnar
Etrafýnda  yoktu artýk
Gülderen yar
Tüm mevsimler gibiydi
Onunla aþkýmýz
En  çokta sonbahar...

Üzgündü mevsim
Hüzün doluydu günler
Yaprak döküyordu Asýrlýk çýnar
Dibinde yalnýz bir  þair
Bir þeyler arýyor gibiydi
Maziye dair
Bedeni  yorgun , Yüreði ihtiyar...


Rüzgarýn peþine takýlan
Yaprak gibiydi ömür
Ve bundan sonrasý
Onüçüncü ay
Beþinci mevsim
Bambaþka bir diyar...

Hazan mevsimi geldi
Göçüyorum kuþlar gibi
Son yolcusunu bekliyor artýk
O  "sessiz gemi".....

Þükrullah YAVUZER
Beþinci Mevsim
Sosyal Medyada Paylaşın: