Cigarasýnýn küllerinden öptüðüm kasavet
Son bir kez hücresini öksürttüðünde
Yaðmur ýslaklýðý kadar nefes alabiliriz demiþtim sana
Gökyüzü sadece güvercinler içindir çocuk
Analarýmýz sýcak tutsun diye hýrka örerken
Hep üþümedik mi kefen beyazýyla
Hep mi dünümüze sevdalý bakýyor yarýn
Ömür hâlâ ergen sivilceleriyle patlýyor
Biz ise üç adým voltasýndayýz kurþun seken kaldýrýmlarýn
Kendi ciðerini parçalayan eylüller gibiydi mevsim
Sararmýþ yapraklarýn ardýna düþüp düþüp gidiþimiz
Hep çeðen tepesinde bayramlaþmak içindi
Yakýþýklý ölmek sevdamýzla ne kadar kurþun varsa yedik
Her kerbela’ya Hüseyince gülümsedik
O yüzden, mamak yeþili parkalarýmýza gün ýþýðý zaten düþmezdi
Bahçe duvarlarýna yazýlan özgürlük sloganlarýna yaslasaydýk sýrtýmýzý
Ve hançeresi yýrtýlýrcasýna bir kahramanlýk türküsü söyletseydik,
Bütün masumluðu ile kekik kokulu dað yamaçlarýna
Ancak soðurdu namlumuzun sýcaklýðý
Bir kaç asýr daha ölmeliydik
Sarý saçlý çocuklarýn gülümsemesi için
Umutlarýmýz vardý, yaklaþtýkça uzaklaþan umutlarýmýz
Kendi hayallerine kýlýç sallamak için çýktý kýnýndan
Filistin askýsýnda kýrýldý gül dalý
Ki çýðlýðýmýz coplanýnca öptük hep acýlarýmýzý alnýndan
Sana sevgililerin el ele gezdiði sokaklar Selam vermemiþse, somurtma
Ali’nin alnýnýn deðdiði seccade kokulu çocuk
Son nefesini veren martýlar ne kadar beyazdýr bilinmez ama,
Deniz hep maviliði kadar ýlýktýr
Bozkýrda gök mavisi seyrederek deniz kokusu alsakta
Dudaðýnda acý bir tebessümle gecelerde dursa da ay
Kýsa saplý bozlaklar eþliðinde
Çoban ateþlerini karýþtýrdýðýmýza say
Mamak soluklu analar aðlýyorsa hâlâ
Gözyaþlarýndan utanan adamlar gibi yaþadýðýmýzdandýr
Bir kez daha doðurmasýn seni anan
Cellat diline yakýþmaz ismin
Göbeðini kendi kesmiþ bütün çocuklarýn kulaklarýna üç kez fýsýldanýr
Yaþ on altý
Hala ceketini omzuna atýyorsa eylül,
Biz de kýsacýk ömrümüzün inadýna topuðuna basýyoruz
uytun (ÖMER TÖME)