çay bardaðýmýn kenarýna tünemiþ dolu dolu bulutlar
bir þarký dövünür kulak zarýmda korkmayanlarýn usulca dinleyebildiði duvarlar kimden yana bilemedim büklüm büklüm üstüme düþmeselerdi diye teðet geçti kafamdan
sesi gelip sessizliði örttü
içimi hüznümün rengi boþaltmýþ gibi koyu kahve yabancý gözler dört bir yanýmý sarmýþ sanýrsýn yýllardýr tek bir mektup yolu gözler çocukluðumun þamatasý kaçmýþ gençliðime bangýr bangýr çatlaklardan sýzarak yaþlýlýktan düþen ellerim feryat figan bastona sýðýnmýþ
göðüslerin süt kokusu da çürür
kafesten kurtulmaya gücüm yoktu bende Azrail i sevdim kimsecikler güneþle tanýþtýrmayacaktý beni ya da ateþböcekleriyle içim sýkýldýkça iltihaplý ruhum kanatlanýyordu öpüþüne bulandýðým tecrübesiz hayatý sevemedim bende topraktan kale yaptým gözyaþlarýmla büyüttüðüm mezarlýða gelirken yaseminler getiriniz
savaþ baltalarýnýzý benimle gömün Sosyal Medyada Paylaşın:
avamperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.