Gece gündüz dolaþtým geçtiðin sokaklarý, Saða sola baktýn da, izimden tanýmadýn. Zaman su gibi aktý, aðarttýk þakaklarý, Bir ümitle bekledim, yüzümden tanýmadýn.
Gezdim viraneleri, önce meczup sandýlar, Ayný derde düþenler benim gibi yandýlar, Aþk badesi sunuldu; içip, içip kandýlar, Heyecandan titredim, sözümden tanýmadýn.
Nasýl sevebilmiþim böylesi hayýrsýzý, O kadar çok bekledim sen gibi vefasýzý, Etrafýnda döndükçe, dizime indi sýzý, Yollarýný gözledim, gözümden tanýmadýn.
Ellerim paramparça, ayaklarým yorgundu, Rüzgâr çoktan dinmiþti, nehir bile durgundu, Beni sorarsan eðer; yediðim son vurgundu, Ýçten içe yandým da, közümden tanýmadýn.
Zarar gelmesin diye kirpiðine, kaþýna, Kendimi siper ettim düþmanlarýn taþýna, Dizimi yastýk yaptým yorgun düþen baþýna, Uykudan uyanýnca, dizimden tanýmadýn.
Sana müptela dilim ismini hecelerdi, Sahipsiz duygularým koynunda gecelerdi, Senin gönlünden geçen daima yücelerdi, Demek ki unutuldum, özümden tanýmadýn.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.