Kalbim durdu....

Bir halýyý süpürür gibi...
Beni yüreðinden süpürdün...
Kürekle toplayýp...
Yalnýzlýk deryasýna savurdun...

Þimdi teselli verip...
Býrak beni avutmayý...
Küller, ne zaman tutuþmuþ,
ateþ olmuþ...
Suyla yýkamayý býrak yalanlarýný...
Yalanlar ne zaman temizlenmiþ...

Sen, sevmeye doymadýðým...
Hayallere sýðdýramadýðým...
Bir panoya not býrakýr gibi...
Yüreðime gidiþini astýn...
Gittin....

Yüreðimde o notla kalakaldým...
Yumruklarýmý yedim...
Sanki kalbime taþ yaðdý...

Oysa ne çok güvenmiþtim...
Seni yüreðime düðümlemiþtim...
Acýmadýn, tek tek çözdün...
Her çözdüðünde,
Kalbim durdu benim...

Koþtum, koþtum...
Ellerimle boðazýma sarýldým...
Ýnsan kendisiyle yarýþýnca, kazananý olmuyormuþ...
Anladým....
Ben sevginin altýnda kaldým, ezildim...

Sosyal Medyada Paylaşın: