hani

bembeyaz bir sayfadýr
kollarýmdaki kelepçe
yada inadýna açan çiçek
pelesenk dilimde
geçmiþti hani vakit
kalmamýþtý zaman
tuttuðun yol
banaydý uðramazdý bize
acý bir hüzzam
bizi korkutmazdý
ne kýlýç nede býçaðýn
iki yüzü
soðuk suyun
haberi olmazdý
yanan isli lambadan
kalmadý farkýmýz
isten pastan
insan her þeye alýþýyor
yaralýyor öncekiler
tekararlýyor sadece
sonrakiler
düþssek cennete
düþ uzaklarýma
bir daha görmeyim
görme beni olurdu bir daha
dileðim



Sosyal Medyada Paylaşın: