Yüreðime dökülen bir ses var bu gece Derin çok derin ötelerden bir ses...
Yeni yerler arayan ve belki de kendini arayan bir eski gezginin düþüyüm Savaþ meydanýnda göðsü kan aklý sevdiceðinde bir askerin son umuduyum Ruh’unda eskilerin masallarý derin izler olan bir kahramanýn efsanesiyim Uzun bir yolun en ücra köþesindeki bir eski çýnarýn kadim gölgesiyim
Yürüyorum Yürüyorum Yürüyorum Bu Gece
Ardýmca bir gölge bir hayal bir umut yol ve sen yani Ýçim’in Cenneti Kadim Yoldaþ’ým Kelimelerim üryan ben utangaç Ayaðýmý attýðým her yer bir çöl kalbinde yol aldýðým Kuyu’m/sun... Bir ömür orda kalabilirim Gelmesin çýkarmaya hiç bir kervan Kalbinin tahtýnda say beni ülkesiz bir melik olarak Tek orda kalayým derininde senin Çýkarma beni ordan Ýçim’in Baharý Kadim Ezgi’im...