Anadolu

Baþaklar boy atmýþ, benzi sararmýþ
Sunmuþ cömertliðin engin tarlalar
Topraðýn baðrýnda ne de hoþ durmuþ
Üzüme tomurcuk kabartmýþ baðlar

Nasýrlý ellerle çabalar durur
Kýyýnda köþende, köylü çocuklar
Her aný güzel bir beste uydurur
Boyandýkça kýzýl kana ufuklar…

Dünyadan haberi hiç yokmuþ gibi
Bütün saflýðýyla döner bir çoban
Akþam olup yere inince sini
Günün yorgunluðu son bulur o an

Gönlü nadastadýr, sevmekten yana
Kýraçlarda yanýk bir endam arar
Karþý koyaraktan kirli zamana
Aþkta bile en rast bir makam arar…

Tabiatýn aksi yüzüne vurur
Gönlüne geleni aklý çemkirmez
Ekin toplar, rüzgâr olur savurur
Yalan hile bilmez, dolap çevirmez

Mazisi þan dolu, atisi ümit
Kimsesize kimse, sahipsize el
Nizamý alem der, öder çok bedel
Ama vatanýna sevdasý en üst…
Sosyal Medyada Paylaşın: