YARSIZ

Vurdun sabah sabah sazým teline,
Dolu yaðdý caným, ince dalýma,
Baykuþlar konmadan beyaz gülüme;

Gelip kucak kucak deremez misin,
Kanar yaralarým göremez misin?

Gelip güller ile dermaným olsan,
Savursam dört yana harmaným olsan,
Dillerden düþmeyen fermaným olsan;

Ýlan etsem seni daða, ovaya,
Kondursam ücra da kalmýþ yuvaya.

Sabah sabah sen doldursan, ben içsem,
Gözlerinde donup, kendimden geçsem,
Hangi diyar olsa seninle göçsem;

Arkada ne kalsa inan ki yanmam,
Sen olmadan asla ben dayanamam.


Gözüm gülde deðil, gül bir bahane,
Sabah sabah seni görmek þahane!
Senli bir sohbetle baþlamak güne

Deðer dünyalara, sen bilemezsin,
Ýmanýn yok mudur, neden gelmezsin?

Bu sabah gelmezsen, gel yarýn sabah,
Her gün yar aðzýnda çektirme silah,
Bilsen günde deðiþirim kaç külah;

Ben böyle deðildim, sen ettin arsýz,
Beni buralarda býrakma yarsýz!



Hayrettin YAZICI



Sosyal Medyada Paylaşın: