" Hiç biriniz adam deðildiniz oðlum!" Ramiz Emi: Hiç biriniz adam deðilsiniz oðlum, Erke (eðer) olsaz... Karataþlara giderdiz... Korkuluksuz köprüyü adlar... Laz Nurettinlerin tarlanýn tumpa oturdunuz... Karpuz kavun kesmiþtize... Bafra cigarasýný Þavþet’li ýrgatlara aldýrmýþtý Lobut Dayý... Açmýþtýz paketi adam baþý beþer tene yakmýþtýz... çaydan su içmiþtiz; ellerizi yuymuþtuz... Askerden üç ayýn gelmiþiydin: Sen! Ekin boy vermiþti; girmiþtin saplarýn gölgesinde siymiþtin. " Allý gelin ballý gelin..." türküsünü söylemiþtiz. Siz alkollüydünüz?.. Traktörlere sövmüþtünüz! Hýzla köprüden geçiyordular; annamamazlýða veriyordular. "Hiç birimiz adam deðildik. Çocuktuk!" Halo Ramiz: " Yavrular... kavun çiðitlerine hiç mi hiç; adam gidip bakmaz? Yýllar uçsa da taþlar, býraktýðýnýz... leppiðin dibinde." Halo! Biz yine adam deðilik. Çimki; ruhumuz körpe hele!
y. yýlmaz 06-04-2021 çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalciner17 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.