ben ýrmaklarýn sesine gidiyorum söyleþecek kimse olmayacak bir ev yapacaðým sazlardan o uzak yoldan, o eski dünyaya selam size diyeceðim.
ey gökler, ey vadiler ey zühre’nin aydýnlatan pusulasý yolumu kaybedersem eðer üzülmem hiç kaybolmaya deðer.
algýmýdýr, Ýlahi kader mi rebap naðmesinde, aykaçýn sesinde buluð çaðýnýn ötesinde yeryüzü efsanelerinin zaman ýrmaðýnda bir dað yolu var düþümden daha yeþil alýþýlagelmiþ bir þey deðil birisi olsaydý düþündüðümü düþünecek benle birlikte zavahiri görecek çözerdik belkide varlýðýn baþlangýcýný.
oh ne güzel kimsesizim, kimsesiz bütün gücümle baðýrdým doyasýya içimde hiç ses kalmadý bitap düþtüðüme bakmayýn mest olmuþ haldeyim.
altýn rengine bulanýrken akþam ürktüðüm doðrudur göklerden ben þüpheli bir gelgit ten bahsediyorum ýraðýn kadim sýnýrlarýndan kabýna sýðmayan feraset gereksinimli bir aþk kadar dalgýn zaman çizgisinde oylumun baþlangýcý aðaçlar renk deðiþtirirken nasýlda þývgýn.
tutkunun yayýlmasýnda dalga dalga yayýlýyor sürtüntüler kaygan bir esintide yürüdüm þebnemlerin çývgýn kokusunda düþünceler aðýrlaþtýrdý baþýmý söyleþecek bir þey yok kimseyle aramýzda ufuklarýn zirvesi ne kadar maðrur ýþýk yeniden yükseliyor reyhan ovasýnda.
Mustafa Yaman 04 nisan 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.