Bilginin kýracýna yolsuz gittim
Dedi ki çoban bana
Ne arýyorsun bu dað baþýnda
Bilginin hazinesini arýyorum
Çoban güldü kurnazca
Ben kýrk yýldýr bu daðlardayým rastlamadým
Sen sadece geziyorsun çoban
Sen uçuyormusun dedi
O bana güldü, ben ona güldüm
Anladým ki bu böyle sürecekti.
Bir tepeye çýktým ortasý çukur
Kýzýl topraðýný avuçladým taþa çaldým
Sadece sen kalacaksýn
Biz hepimiz gidince dedim.
Ne bir yol ne bir iz
Sadece ben vardým
Gayesiz bir aðaca rastladým
Belki bir sihir vardýr sende
Hastalýklarý iyileþtiren
Yaþlýlarý gençleþtiren
Yapýþkanlý kabuðundan bir parça aldým.
Söyleþecek bir þey yok kimseyle aramýzda
Daðlarýn gökleri öptüðünü gördüm
Geçmiþin yankýsý, geleceðin sedasý vardý
Ne doyacak açlýk, ne uyuyacak ölüm
Aþaðýda sadece bulutlar vardý
Ýki harf arasýndaki hayret uðultusunda
Acýlarýmý yeniden keþfettim
Tutabildiðim kadar tuttum
Sonra býraktým gözyaþýmý...
Mustafa Yaman
03 nisan 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.