Öldürdüðüm þehirlerin ahýdýr bu... Ki içimde kaynayan kurtlu yarasý Bir yanýmda çiçek çiçek bahar bulur Bir yaným araf biçer ahir ömrüme... sen buna acýdýr der geçersin
Ben derim hançer girmiþ böðrüme Kýyým var sonsuza kadar Ardýmdan aðýt yanmaz Boyun bükülmez...
Öldürdüðüm þehirlerin ahýdýr bu Ki içimde birikir ayrýlýðýn karasý Bir yanýmda domur domur can olur Bir yaným ceza keser kemli dilime Sen buna yazýktýr der gidersin
Ben derim Kurþun yemiþim özüme Yaðma var helak olana dek Mezarýmdýr kuþlar uçmaz kervan geçmez Yoktur yerim yüreðinde kimsenin Bilirim ardýmdan güller fatihalar derilmez
Derler ki her katil döner faili olduðu yere Böyle döndüm Öldürdüðüm her þehre...
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.